036 - Spilsluizen 1-3
Bij de uitgifte van gronden in de nieuwe noordelijke stadsuitbreiding verwierf de brouwer Sijbolt Jacobs in 1625 een behoorlijke ‘plaetze langs de haven’. Doordat er aan ruimte en geld geen gebrek was kon er ‘dwars’ gebouwd worden. Zo verrees hier in 1631 een huis met maar liefst 17 beneden- en bovenvensters aan de straatzijde.
Het pand kreeg een fraaie Vlaamse topgevel in trapvorm, maar een voordeur ontbrak; een in die tijd in Groningen meer voorkomende eigenaardigheid. Pas nadat de uit Holland overgewaaide ‘mode der pompeuze voordeuren’ hier was ingeburgerd, werd dit ‘ongemak’ verholpen. Ook de smalle benedenramen werden vervangen door bredere, waarbij overigens de gebeeldhouwde schelpvullingen erboven ongemoeid werden gelaten.
Verantwoordelijk voor de verbouwing was luitenant Jurjen Wessels Commenes, zijn dochter Anna of zijn kleindochter Maria Lant. Bij de verkoop in 1721 blijkt het pand, dat dan 73 jaar familiebezit is geweest, gesplitst en ‘ten deele door d’ hr. Capit. Lijphart en ten deele door de hr. Gesw(orene) Elama bewoont’. Ook met voordeur zullen de bewoners nog wel vaak achterom zijn gegaan want ‘een Stalling voor zes paarden en Koetshuis, hebbende zijn uit en inreede in de Marktstraat, met nog een Oranjerie en Stalling voor twee beesten’ behoorden eveneens tot het bezit. En daar hield het, blijkens de verschillende verkoopacten, niet mee op. Er waren ook nog een paar huisjes aan de Marktstraat. Het is dan ook geen wonder dat in de reeks eigenaren bemiddelde lieden als een burgemeester, een predikant en een paar advocaten en notarissen voorkomen.
In de loop van de 20e eeuw kreeg het pand een andere funktie. Nummer 3 werd in 1962 dependance van het internaat van Zeevaartschool ‘Admiraal van Kinsbergen’. Eigenlijk was het alleen nachtlogies maar, schreef commandant Heikens in 1963, ‘inmiddels is gebleken, dat diverse leerlingen via allerlei sluipwegen met klimpartijen over afdakjes van de aangrenzende percelen ook overdag zich toegang tot de dependance verschaffen’. Wel toegang overdag kregen de ‘hummels’ die sinds 1973 het huis gebruiken als ‘daglogies’ van de Stichting Kinderopvang Groningen. Het kleinere nummer 1 werd kantoor, tot het in 1977 in particuliere handen overging.