048 - Praedinius Gymnasium
In 1847 ontstond uit de Groningse Latijnse Scholen een ‘stedelijk gymnasium’. Na honderd jaar werd het genoemd naar de vermaarde 16e-eeuwse rector van de Latijnse Scholen: Praedinius (1508-’59). Tot 1861 was de school gehuisvest in het voormalige Broerklooster. Daarna bleef het bijna twintig jaar behelpen met gebouwen aan de Oude Kijk in ’t Jatstraat en het Kreupelstraatje. In 1864 leken de huisvestingsproblemen achter de rug. Maar het nieuwe schoolgebouw aan de Pelsterstraat werd ter elfder ure bestemd voor de HBS’ers in plaats van gymnasiasten.
Het duurde tot 1880 voor er een nieuw bouwplan lag. Op het terrein van het voormalige ‘Arsenaal’ mocht stadbouwmeester J.G. van Beusekom een schoolgebouw optrekken. Het in neoclassicistische stijl ontworpen gebouw werd in november ’81 aanbesteed voor ƒ 41.700. Gasverlichting en ventilatie ontbraken en de toegangen waren nog onverhard toen het nieuwe gymnasium ‘zonder enige feestelijkheid’ op 1 september ’82 in gebruik werd genomen. De school telde inmiddels drie meisjesleerlingen. Toen hun aantal in da jaren daarna groeide, vreesde rector Sirks voor de ‘flirtation’ van de meisjes en hij waarschuwde: ‘er dient een oog in ’t zeil te worden gehouden’.
Het ‘Reciteercollegie Eloquentia’ (1882), gymnastiekvereniging ‘Siegfried’ (1886) en andere schoolverenigingen veraangenaamden het leven van vele generaties gymnasiasten. Als enige doorstond toneelvereniging ‘Elo’ alle stormen. Ook het in 1886 als ‘Groninger gymnasiasten cricketclub’ opgerichte Be Quick overleefde, maar niet als schoolvereniging.
Omdat de school in 1886 al te klein was, werden er toen aan de oostzijde vier lokalen bijgebouwd. In 1923 zorgde directeur Gemeentewerken J.A. Mulock Houwer voor een derde verdieping in bijpassende stijl. Een gymnastieklokaal werd pas in 1964 aangebouwd. Met de vorming van brede gemeentelijke scholengemeenschappen dreigde het Praedinius Gymnasium in de jaren zeventig ten onder te gaan, maar het tij keerde. In 1993 onderging het gebouw een restauratie, waarbij de centrale toegangspartij in de oorspronkelijke staat werd teruggebracht, en vier jaar later kon het 150-jarig bestaan feestelijk worden gevierd.