070 - Oosterstraat 44

In oorsprong dateert dit pand vermoedelijk al van eind 13e of begin 14e eeuw. Dit is onder andere te zien aan de koepelgewelven in de kelder. Omdat de straat in die tijd lager lag, was de huidige begane grond toen eigenlijk de eerste verdieping. Boven deze 4,50 meter hoge etage bevond zich een verdieping die aanvankelijk slechts 1,80 meter hoog was en diende als opslagruimte.

Tot de vooraanstaande bewoners behoorde raadsheer Andreas Conring, die een hoofdrol speelde in de novelle ‘Elisabeth’. Volgens schrijfster Louise Engelberts was Conring inzet van de strijd tussen twee zussen Trip, die beide hun dochter wilden koppelen aan deze begeerlijke partij. Mogelijk is deze Conring verantwoordelijk geweest voor een of meer ingrijpende verbouwingen, die in de 18e eeuw plaats hadden.

In die periode werd de bovenetage verhoogd ten koste van de zolder en de toegang verplaatst van het midden van de gevel naar een nieuwe aanbouw aan de zuidkant van het pand. Deze verbouwingen leidden uiteraard tot een aanpassing van de voorgevel. De laatste grote uiterlijke verandering vond plaats in 1868, toen de entree met een verdieping werd verhoogd.
De bevrijding van de stad bracht in april 1945 zoveel schade aan de achterbouw en de zuidelijk gelegen panden dat sloop volgde. J. de Vink en W. Venema ontwikkelden een bouwplan dat in 1954 een parkeerkelder opleverde, die zich uitstrekte tot achter Oosterstraat 44. Nadat de Stichting Sociëteitsfonds van de gereformeerde studentenvereniging ‘Veri Et Recti Amici’ in 1955 eigenaar was geworden, bouwden de beide aannemers op hun kelder een sociëteitszaal. Tevens werd de indeling van het gebouw gewijzigd.

De ontwikkelingen in de samenleving hadden in 1974 hun weerslag op de studentensociëteit. Het christelijke V.E.R.A. transformeerde tot het open jongerencentrum Vera. Daarmee verdween o.a. de aparte meisjeskamer, de zogeheten ‘Kemenade’. Vanaf 1986 ontwikkelde Vera zich steeds meer tot een eigenzinnig concertpodium.
De bouw van een nieuwe zaal bracht in 1997-’98 de noodzakelijke (geluidwerende) verbeteringen.

070 - Oosterstraat 44

In its origin, this house is presumably dating back to the end of the 13th or the beginning of the 14th century. One of the ways this is recognizable is by the domes in the basement. Since the street was lower during that time, the existing ground floor was actually the first floor. Above this 4.5 meters floor was another story that was initially just 1.8 meters high, and served as a storage space.

Prominent residents include the counselor Andreas Conring, who played a lead role in the novel “Elisabeth”. According to writer Louise Engelberts, Conring was in the midst of the competition between the Trip sisters, who both wanted to partner their daughter with this desirable suitor. It is possible that Conring was responsible for one or more of the major renovations that took place during the 18th century.

During this period, the upper floor was being heightened into the space of the attic, and the entrance was moved to the middle of the decorative facade to a new building at the south side of the house. These renovations ultimately led to an adjustment of the frontal facade. The last major outer change occurred in 1868, when the entrance was heightened by one story.
The liberation of the city in 1945 resulted in so much damage, to the backside of the house and the southern-situated buildings, that demolition soon followed. J. De Vink and W. Venema developed a construction plan of a parking basement in 1945, which stretched past Oosterstraat 44. After the “Stichting Sociëteitsfonds” (Society Club) of the reformed student association “Veri Et Recti Amici” became the owner in 1955, both contractors built a club hall in their basement. Furthermore, the layout of the building was changed.

The developments in the society had an impact on the student association in 1974. The Christian V.E.R.A. transformed into the open youth center “Vera”. With this, the girls room, called “Kemenade” ceased to exist. From 1986, Vera developed itself more and more to be a unique concert stage. In 1997-’98, the construction of a new hall brought the necessary (soundproof) improvements.

070 - Oosterstraat 44

Ursprünglich stammt das Gebäude vermutlich aus dem späten 13. oder frühen 14. Jahrhundert. Dies ist unter anderem an dem gewölbten Kuppelgewölbe des Kellers zu erkennen. Da die Straße zu der Zeit niedriger lag, war die heutige Bodenhöhe der eigentliche erste Stock. Oberhalb dieser 4,50 Meter hohen Etage befand sich das Dachgeschoss, welches zunächst nur 1,80 Meter hoch war und diente als Lagerraum.

Zu den prominenten Bewohnern gehörte der Berater Andreas Conring, der eine führende Rolle in dem Roman „Elisabeth“ gespielt hat. Gemäß der Schriftstellerin Louise Engelberts, war Conring in Mitten eines Streits zwischen zwei Schwestern, die beide ihre Tochter mit dieser begehrenswerten Partei verkuppeln wollten. Es ist möglich, das Conring für eine oder mehrere der größeren Renovierungen während des 18. Jahrhunderts verantwortlich war.

In dieser Zeit wurde die obere Etage auf Kosten des Dachgeschosses erhöht und der Eingang von der Mitte der Fassade zum neuen Anbau auf der Südseite des Hauses verlegt. Dieser Umbau führte zu einer Anpassung der Fassade. Die letzte große äußerliche Veränderung erfolgte im Jahre 1868, als der Eingang um ein Stockwerk erhöht wurde. Während der Befreiung der Stadt, im April 1945, entstand viel Schaden an dem Hintergebäude und des südlichen gelegenen Gebäudes, dass somit einen Abriss nach sich zog. J. de Vink und W. Venema entwickelten 1954 einen Bauplan für eine Parkgarage, die bis hinter die Oosterstraat 44 verlief.  Nachdem 1955 die „Stichting Sociëteitsfonds“ (Verein) von der reformierten Studentenverbindung „Veri Et Recti Amici“ Eigentümer wurde, bauten die beiden Bauunternehmer einen Clubraum in Ihrem Keller. Außerdem wurde die Einteilung der Räume geändert.

Die Entwicklungen in der Gesellschaft hatten 1974 ihren Einfluss auf die Studentenverbindung. Die christliche V.E.R.A. transformierte zum offenen Jugendzentrum Vera. Somit verschwanden unter anderem die sogenannten „Kemenade“, die Mädchenzimmer. Ab 1986 entwickelte Vera sich stets mehr zu einem Konzertpodium. Der Bau eines neuen Saales in 1997-´98 trug dazu bei, dass die Schalldichtung verbessert wurde.